|
Religieus gebouw, een van de mooiste en de vertegenwoordiger van de Europese romaanse, gelegen langs het Oratorium van Sint-Benedictus in 700 m hoog op de berg Cornizzolo. Het maakte deel uit van het complex van de benedictijner abdij van Civate, waarin ook de romaanse basiliek van San Calocero, in aanvulling op San Nazaro, San Vito en een kerk gewijd aan de Doper, niet geïdentificeerd.
Het oudste document op het complex dateert uit het midden van de negende eeuw en spreekt van een aanwezigheid van 35 Benedictijner monniken onder leiding van abt Leutgario, vastgebonden aan het klooster van St. Gallen in Zwitserland; 850 in het lichaam van San Calocero werd vervoerd naar de basiliek van San Calocero, het klooster matrix.
In 1097, Arnulf, bisschop van Milaan wilde worden begraven in San Pietro al Monte. Hier had de prelaat enkele jaren daarvoor met pensioen, op zoek naar rust, na harde botsingen na zijn verkiezing besproken. En aan het eind van de elfde eeuw kunnen ze een aantal van de belangrijkste werken die vergroot en de prachtige kerk van Civate verfraaid worden gedateerd.
De richting van het origineel werd omvergeworpen door het creëren van een gebouw met een ongebruikelijke dubbele apsis, waarvan de oostelijke was om de gevel te vormen.
Een monumentale trap toegang krijgen, terwijl ongeveer een grote halfronde hal met twee verdiepingen, een voor de kerk hoogte en de andere naar de crypte hoogte, open ramen verticale raamstijlen, verwelkomde pelgrims, waardoor ze het comfort van een onderdak.
Schieratosi met Barbarossa tijdens de oorlog tussen de Duitse keizer en de Vrije Stad van Milaan, het klooster van Monte pedaal werd gestraft door ambrosiaans dat het klooster partijen vernietigd, met inachtneming van de kerk en haar ornamenten. De benedictijnse gemeenschap, zodat niet langer permanent in San Pietro verblijven, bewaakt door dan nog slechts een paar monniken die meer dan anderen voelde de verleiding van de Hermitage. Vier eeuwen later, in het midden van de zestiende eeuw, het religieuze leven van de plaats werd nieuw leven ingeblazen door een aantal Olivetaanse, die uiteindelijk in 1798 werden verdreven uit de onderdrukking van de Cisalpijnse Republiek.
Extern de vier fronten cuspidate hosten stucwerk reliëfs, met mooie symbolen van de evangelisten in de hoeken. Gegoten in stucwerk bewonderenswaardig, geweldig voor expressiviteit, die terugkeren naar de crypte, de meest intieme en voorbehouden het heiligdom gewijd aan de Maagd en het thema van God met de mens, de manifestatie van het goddelijke in de geschiedenis.
Vandaag de dag, net als toen, na het genieten van zoveel wonder, na deelname aan heilige rituelen, terug te draaien de gelovigen ontmoetingen de prachtige fresco op de teller, die de apocalyptische strijd tussen de verschrikkelijke draak en engelen die -vrouw gekleed verdedigen zon- "en de stijgende zoon.
|
